Balon ve iğne!

Büyüklenen insan bir hayal dünyasında yaşar. İçine sürekli hava dolduran ve şişip genişledikçe kendisini daha da yenilmez zanneden naylon bir balondur kendisi.

Yalanlar söyler,planlar kurar,insanların yüzüne gülüp onları överken arkasından türlü tuzaklar kurmaya çalışır. Bu yaptıkları kısa vadede ona başarı getirdikçe kendisine daha da güvenir cüreti daha da artar. En sonunda yoluna minicik ve ufacık gözüken bir toplu iğne çıkar. Dev gibi şişmiş naylon balon minicik toplu iğneyi görünce “ben bunu ezer geçerim aklı varsa yolumdan çekilir” der. Minik toplu iğne ufacıktır ama çelikten üretilmiştir ve ucu sivridir. Kimseye karışmaz ve kendi halinde yaşamını sürdürür.

Kocaman balonun kendi üzerine gelmesine anlam veremez çünkü o balonun aslında ne olduğunun ve kendisiyle çarpışırsa başına ne geleceğinin farkındadır. Balonun bu basit gerçeği göremiyor olmasına şaşırır. En sonunda balon minik toplu iğneyi ezip geçmeye karar verir. Onun üzerine atlar ve kaçınılmaz bir son olarak GÜMM diye patlayarak tarihe karışır. Tam patladığı anda gerçekleri görmüştür ama artık çok geçtir. Tüm tarih, içi egolarının boş havasıyla dolmuş kibirli naylon balonların kendilerini minik ve alçak gönüllü toplu iğnelerin üzerine atıp patlamaları şeklinde basitçe özetlenebilir.