Dirençlerimizin farkında mıyız?

Adım atmadığımız her şeye aslında direncimizin olduğunu biliyor muyuz? Hayat içinde her an yeni seçimler yapıyoruz ve yeni kararlar alıyoruz.

Peki bu kararları uygularken ne kadar eyleme geçiyoruz? Kendim için artık bunu yapmayı seçiyorum dediğimiz noktada yanına amalar getiriyorsak işte burda direncimiz ortaya çıkıyor.

Örneğin sağlığımız için kendimize yeni bir hayat düzeni seçmeye niyet ediyoruz fakat “şunu da atlatayım o zaman yapacağım”, “yaparım ama önce şu olsun” gibi erteleme ve koşullanma cümleleri anında ortaya çıkıyorsa, aslında bu durum hala bu seçime hazır olmadığımızı ve direnç gösterdiğimize bize işaret eder. Bir seçim yaparken varolandan yenisine geçme sürecinde eskiye tutunma, vazgeçememe, hazır hissetmeme ve aslında hedefe giderken ne yapacağımızı bilmemek bizi dirençte tutar. Hayatımıza istediğimiz yeni durumu alma sürecinde bu konu ile ilgili varolan durumu artık bırakacağımız için egomuz bildiğine sıkı sıkı tutunmaya çalışır çünkü bilinmezlik kutusunda nasıl davranması gerektiğini bilemez ve egomuzun en rahat hissettiği yer bildiği alanladır.

Başka örnekler ile bakarsak; artık para birikteceğim diyoruz veya daha sağlıklı yaşayacağım diyoruz veya şu alışkanlığımdan vazgeçeceğim diyoruz veya kendim için artık bunu yapmaya başlayacağım diyoruz ve günler geçiyor bakıyoruz ki ne ortada biriken bir para ne sağlıklı yaşam için değişen koşullar, ne değiştirmek istediğimiz alışkanlığımızın terki ne de kendimiz için başladığımız isteğimiz ortada olmuyor. Peki madem kararlar alırken çok daha rahat davranırken sonuçlarının oluşmamasını sebebi ne oluyor; direçlerimiz.

Zihin aslında yeni alınan kararla ilgili ne yapması gerektiğini gerçekten bilmiyorsa, hedef belirleniyor fakat hedef yolu düzenlenmiyorsa ve aslında tam da ne yapacağımızı bilmeden kararlar alıyorsak ego bildiği alanda kendini tutmak için direnci başlatıyor ve ortada alınan pek çok karar fakat varılmayan hedefler oluşuyor.

Kendinizi bir kaç gün gözlemlediğinizde, yeni bir seçim yaptığınızda ve bir kaç gün içinde hala bu konu ile ilgili davranışlarınızda bir değişiklik yoksa, bu konu ile ilgili düşünce tarzınızda bir değişim yoksa, bu konu ile ilgili seçtiğiniz cümlelerde bir değişiklik yoksa ve eyleme geçmiyorsanız kendinize orda şunu sorun; “Ben neye direnç gösteriyorum?”

Ego devreye girip; “hayır direnç göstermiyorum bu oldu”, “bir de üstüne şu oldu”, “bundan dolayı olmadı ama yarın başlayacağım” gibi bahanaleri anında üretmeye başlayacaktır, bunu farkettiğiniz an tekrar sorun, “Ben neye direnç gösteriyorum?”, “Gerçekten bu kararı alamama sebebim nedir?” “Neyin değişmesinden korkuyorum?” Unutmayın ki korkularımız bizim özgürce karar almamızı engelleyen en büyük zincirlerimizdir. Kendi iç sesimizi bile duymayı bırakıp sadece bildiğimize göre yaşamaya devam ettikçe maalesef  varmak istediğimiz bir sürü hedef fakat atılmayan adımlar ile karşı karşıya kalıyor olacağız. Cevapların her zaman kendimizde olduğunu, kendimiz için en doğrusunu sadece gerçekten bizim bildiğimizi unutmayın.

İç sesinizi açın, size ne anlatmak istediğine kulak verin. Dirençlerinizi kırmak için önce kendinizle dost olun, nasıl sevdiğiniz, değer verdiğiniz birini dinlerken kulak kesilip, şefkatle onu anlamaya ve dinlemeye çalışıyorsanız kendinize de aynen bunu yapın. Kendinizi şefkatle, sabırla dinleyin. Dirençlerimizi kırmanın en büyük yolu kendimizi dinlemekten ve anlamaktan geçer. Kendinizin size anlatmak istediği çok şey var, peki siz  dinlemeye hazır mısınız?