Eğitim döneminde kariyer yönetimi

Eğitim  dönemi, tüm hızıyla devam ediyor. Çocuklarımız stres, sıkıntı ve kaygıyla sınavlarda başarılı olma çabası içinde eğitimlerini sürdürüyorlar. Adeta her bir öğrenci yarış atı gibi, sınavlara hazırlanıyor. Sınavlarda başarılı olma, eğitimde tek amaç haline gelmiş.

Önce iyi insan olabilmek!

Çocuk zihinsel, duygusal ve sosyal bir varlıktır. Eğitim çocuğu zihinsel, kişilik, duygusal ve sosyal yönüyle geliştirmelidir. Çocuğu hayata ve geleceğe hazırlamayı amaçlamalıdır. Çocuk sadece bilgili değil çevresine faydalı insan olarak yetiştirilmelidir.

Sürekli hayat içinde eğitim

Hayat içinde sürekli gelişim içinde olmalı, değişimi yönetebilecek beceri sahibi olabilmeliyiz. Hayatı bilgisiz yaşamak, sorunları çözümlemek mümkün değildir. Bilgili, tecrübeli ve yeterince donanımlı olamazsak sorunlar bizi yönetir, bunun sonucu faturası çok ağır olabilir.

Kendimizi sürekli yenileyip güncel yaşama uyum sağlamalıyız. Anne baba olduk, ebeveynlikle ilgili eğitim veren kurumlardan destek alabilmeliyiz.

Birey olarak eğitimin ihtiyacını duymak ve istemek gerekiyor. Bizde şöyle güzel bir tabir var: ”oğlum kaymakam olmuşsun ama adam olamamışsın”. Eğitim seviyesi yükseldikçe şiddetin düşmesi gerekir, fakat bizde aksine şiddet oranı yükseliyor. Burada eğitimli ama önce insan olma sorumluluğu önem kazanıyor.  “Adam” olabilmekle iyi insan olabilmenin önemini vurguluyorum.

Meslek, kariyer sahibi olmak ama nasıl? Dürüst, güvenli, çalışkan, sürekli kendini geliştiren sosyal hayatta tüketen değil üreten bir konumda insan olabilmek esastır.

Heidegger in bir sözü var; Lider,  ” ne zaman geri adım atacağını, ne zaman ileri adım atacağını, ne zamanda duracağını en iyi bilen insandir”.

Eğitimle kendini bilen, tanıyan karşısındaki kişiyi tanıma ve anlama çabasında olan, kendisini yönetebildiği gibi karşısındaki kişiyle ilişkiyi yönlendirebilen insan yetiştirmeli. Bilgiyi davranışa dönüştürebilmeliyiz.

İlişkilerimizde açık, net tutumlar almalı, sınırlarımızı çizebilmeli, uygun ve sağlıklı duruşlar belirlemeliyiz. İlişki içerisinde olduğumuz bireyleri tanımalı, anlamalıyız. Olumsuz iletişim kalıplarından kaçınmalıyız. Uyum, işbirliğini ve sorun çözme yeteneklerimizi geliştirebilmeliyiz. Maksat “bağcıyı dövmek değil üzüm yemek” olmalıdır. Sorunlarımızı birlikte çözüp geleceğe güvenle bakmak olmalıdır.

Çocuğun öğrenmesi, taklit yoluyladır. Ailede anne, babasını okulda öğretmenini taklit ederek öğrenir. Sağlıklı rol ve modeller çocuğun bilgiyi kullanabilme ve davranışa dönüştürme becerisini geliştirir.

Mesela çocuklar futbolcuları neden örnek alıyor. Kendini gerçekleştirmek için bir model arıyor ona ilgi duyuyor yöneliyor, onu model alıyor. “Hedefler, amaçlar, roller” bireyin kişilik, sosyal gelişiminde çok önemlidir.

Yeni bir eğitim döneminde başlarken çocuklarımızı, gençlerimizi sağlıklı hedeflere, modellere yönlendirmeliyiz. Gerçekleştirdiği hedeflerden varoluşsal ihtiyacını, kendini gerçekleştirme ihtiyacını karşılamalı. Kendini gerçekleştiren insan hayatın içersinde sağlıklı var olur. . .

Verilen eğitimle çocuklarımız aile ve sosyal çevresine yararlı iyi bir insan olarak yetiştirmelidir.