Sizce başarı sadece çalışmaktan mı geçer?
Başarı!
” İçim öyle dolu öyle dolu ki, yüreğimin acısını anlatmaya kelimeler yetmiyor… Susuyorum çığlık çığlık! Ruhumu yerinden söküp atmak mümkün olsa keşke! Şuan en çok bunu isterdim. Ve rahatlatan, yüreğimdeki acının oluşturduğu; sırtımda ağırlık hissettiren ve belimi büken yüklerden kurtaran ancak bu olurdu… ” diye belki de ilk kez bu kadar açık konuşmuş biri vardı karşımda ama istediği imkansızdı! Peki ne yapmak gerekirdi? Nasıl bir soru sormalı ki; yapabileceklerini ona hatırlatmalı ve yeniden dimdik hayata tutunmasını sağlayacak sihirli cümleyi kendine söyletmeli?
Bir an ikimizde sustuk; onun başı umutsuz önde, ben ona odaklanmış… Bu zaman dilimini en kısa halde tutmaya çalışarak; “bu söylediğiniz mümkün olmayan davranışı, mümkün olan bir davranış ile değişmek isteseydiniz nasıl davranırdınız?” diye sordum…
Sizce başarı sadece çalışmaktan mı geçer?
“Bilmem hiç düşünmedim” dedi. Durdu biraz ve ben düşünmesine fırsat verdim, çünkü hep olumsuza odaklandı ama bunu kendi fark etmeliydi cevabı, benden alsa farkındalık oluşmayacaktı!
En fazla 5 dk geçmişti ki üzerinden son kurduğu cümlenin; bir anda kafasını kaldırdı, yüzüme bakarak : ” o kadar sorun odaklıyım ki şuan çözüme odaklanıp, keşke demek yerine ne yaparsam yüklerimden kurtulabilirim daha kolay ve mümkün olan haliyle diye düşünmemişim” dedi…
“Peki düşünmeye başladığını var sayarsak, nereden başlardın, ilk adımın ne olurdu?” diye sordum…
“Önce kendimi, sonra kızgınlık ve öfke beslediğim herkesi affederek başlardım, nasıl affedilir bunu öğrenir ve uygulardım” dedi.
Bu küçük paylaşımda; okuyan birçok kişi kendinden bir parça buldu hissettiğim. Hala okumaya devam ettiğine göre… O halde tanıdık gelen bu hikayede siz de kendinize bu soruları veya kendi cümlelerinizle oluşturacağınız soruları sorun hadi! Cevaplar sizde…
Sizce başarı sadece çalışmaktan mı geçer?
Ve en önemli nokta; affetmek sadece yüklerinizden kurtarmaz, yaptığınız iş her ne ise başarı getirir! İş kolunuz ne olursa olsun, kendini döven ve olumsuzda takılı kalıp kendini atalete sürükleyen biri ne kendine, ne evine, ne işine konsantre olamaz… Oysa başarı için önce odaklanmak sonra sıkı çalışmak sıralaması her daim ve her konuda geçerlidir… Odaklanmak için yine öncelik çözüme odaklanmak değil midir sizce de?