Aşı olmalı mı, olmamalı mı?

Bugünkü yazımı artık magazin haberi tadında tartışılan;

’’ Aşı olmalı mı? olmamalı mı?’’ konusunda yazmaya karar verdim.

Bu yazıyı yazarken ne yönetici ne danışman ne de eğitmen kimliğinle bir değerlendirme yapmayacağım. Tamamen mesleki bilgilerimle Veteriner Hekim kimliğimle paylaşımlarım olacak.

Öncelikle sizleri çok da uzak olmayan bir geçmişe götüreceğim. Bir seneden biraz daha uzun bir zaman önce ilk vaka Çin’de görülmüştü. Dünyada bir pandemiye dönüşeceğinden habersiz olan biteni TV’den seyrediyorduk. Sonra hızlıca yayılmaya başladı ve her kafadan bir ses çıkıyordu.

Dünya Sağlık Örgütü gibi bir kuruluş maske takmayın diye açıklama yaptı!

Ülkemizde birçok bilim insanı maske takmamaya destekleyici açıklamalar yaptı.

Tamda bu zamanlarda her yere uçakla seyahat ediyor ve yine her yerden uçuşları kabul ediyorduk. Çember daralmaya başladığında Çin’e maske ihracatı yapıyoruz diye gururluyduk.

Çin neden bu kadar çok maske alıyordu?

Çok uzatmadan buraları hızlı geçmek istiyorum, vakalar Ülkemizde de büyük hızla yayıldı. Dünya sağlık örgütünün çark etmesiyle beraber Ülkemizde de maske takılması zorunlu hale getirildi. Sosyal mesafe en çok duyduğunuz sözcük oldu. Salgının başında alınmayan kararlar yada geç alınan önlemler hastalığın yayılması için yeterli zemin oluşturmak için sistemli bir uygulamayı işaret ediyordu.

Eş zamanlı olarak aşı üretim çalışmaları başladı. Birçok firma küresel çapta aşı savaşlarına başladı. Çin tüm modern üreticileri geçerek aşıyı ilk uygulayan ülke oldu. Ondan sonra ilk açıklama bir Türk firmasından geldi. Umutlar hızla yeşermeye başladı. Sırasıyla diğer firmalar da aşı da başarı oranlarını açıklamaya başladılar. Normalde 2 yıl gibi uzun süreçler alan bu prosesler aciliyet durumuyla ancak bu kadar kısaltılarak aşılara onay gerilemeye başlandı. Ancak halen yeterli dozda aşı yok ve aşılanan kişi sayısı çok az. İngiltere gibi bir ülke daha 10 milyon kişiyi aşılayabilmiş durumda.

Herkesin kafasındaki soruya peşinen cevap vereyim;

Kim hangi aşıya ulaşabiliyorsa acil olarak vurdurmalı!

Bir tarafta ölümcül bir virüs dururken korunmasının oranı tartışmalı bile olsa bu riski almaya değmez.

Peki aşıda dünya savaşları yaşanırken, bu kadar hasta varken neden kimse İlaç geliştirmek için uğraşmıyor. Ya da uğraşıyor diyelim, bu hiçbir şekilde haber olmuyor, bunun nedenini düşündünüz mü?

Burada küresel kapitalizm devreye giriyor. Aşıyla potansiyel olan tüm sağlıklı bireyleri de aşılayarak ve sürekli tekrar eden bir süreçte kazanılabilecek dolarlar ilaçla kıyaslandığında yatırımın neden aşıya yapıldığını anlayabiliyorsunuz.

Geldiğimiz süreçte Covid-19’dan kısa   vadede bir kurtuluş söz konusu değil maalesef.

Bu süreçte etkili İlaç çalışmaları da görmeye başlayacağız.

Maske gelecek 5 yıl hayatımızda önemli bir yer tutacağa benziyor.

Olayın ekonomik yansımaları daha görülemeye başlanmadı.

İş yapış şekilleri küresel düzeyde değişmeye başlıyor, yeni iş modelleri hayatımıza kalıcı olarak giriyor.

Gıda takviyeleri, besin destekleri her ailede İlaç kutusunda yerini aldı ve bundan sonra yerini kaybetmeyecek.

Ticaretin şekli değişiyor, bir malı almak için görmem gerekiyor söylemi tarih oldu.

Bunca koşuşturmanın arasında ‘’Sağlık’’ ilk sırayı almış durumda.

Dünyayı bekleyen iki büyük tehlike var önümüzde ‘’Kuraklık ve Kıtlık’’.

Gıdaya ulaşmak her gün zorlaşıyor.

Dünyada tüm dengeler hızla değişiyor bu değişimleri yaşayarak hep birlikte göreceğiz.

Görmek için yaşamalıyız.

Aşıyı tedarik edebilen, aşısını olsun lütfen!!!

Sağlıkla kalın….