“Ben” den başlayıp “Bütün” e yayılması niyetiyle!..

Felaketler üstümüzde gezerken, ülkemizde, dünyada ekonomi her geçen gün soluklaşırken, en çok da bu zamanlarda bizim birlikte; korkuları, acıları, belirsizlik bulutlarını dağıtmamız gerekirken biz ne yapıyoruz?

İnsanları; dinden soğutacak “saçma” kelimesinin hafif kaldığı konuşmalar, paylaşımlar yapıyoruz!

İnsan olmanın gereklerini/önemini, inancın, yardımlaşmanın, anlamanın büyüsünü: karanlık düşünceler, sözler ve davranışlarla ısrarla bozmaya çalışıyoruz…

Hepimizin birbirinden, birbirimizin dilek/dua, düşünce ve davranışlarından sorumlu olduğumuzu, yaratılan her canlı zerreye karşı sorumluluğumuzu kazdığımız o derin ve dipsiz kuyuya atıp üstünü toprak ile örtmeye çalışıyoruz…
Kollektifin birlikte dua edip, birlikte hareket ettiğinde, birlikte düşündüğünde oluşturacağı enerjiyi küçümsüyoruz!

Peki ne yapalım?

Gelin önce, yaptıklarının, yapmadıklarının, söylediklerinin ve/veya söylemediklerinin sorumluluğunu almayanlardan, hatalarının, vurdumduymazlıklarının, çaldıklarının sonuçlarını kadere bağlayıp sorumluluğu Yaradan’a atanlardan kurtulalım…

Gelin ağzından çıkan sözün nereye gittiğini nelere sebep olduğunu fark etmekten yoksunları azınlık haline getirmek niyetiyle; birlikte ağzımızdan çıkan her sözün özenle, güzel ve umut dolu olmasına dikkat edelim…

Gelin birlikte en küçük düşüncelerin bile farkında olalım ve bugün olumsuz gördüklerimizden oluşan “kaygıyı”, her şey “mümkün” eminliğine taşıyalım…

Gelin her canlıyı (doğa, insan, hayvan diye ayırmadan) önemseyip, onlar için ufacık da olsa bir şeyler yapalım…
Gelin “tek başıma bunları yapsam ne olur, kime katkısı olur” diye düşünüp eylemsiz kalmak yerine “benden başlasın bütüne yayılsın” niyetine girerek adım atalım…

Bunları yaparsak ne mi olur?

Hırsızlık sadece emek çalmak, eşya çalmak, para çalmak değil sevgili dostlar… Göz yumduklarınız yüzünden depremlerde, sellerde vb felaketlerde bir anneyi evlatsız, bir evladı annesiz bırakmak en büyük hırsızlık… Daha büyük kul hakkı var mıdır?..

Hırsızlık yapmalarına, tek taraflı zenginleşmelerine, refahın birilerinin tekeline girmesine engel olmuş oluruz!
Birlikte zenginleşir, birlikte refaha ulaşırız…

Hastalarımız iyileşir, yaşanan en küçük doğa olayında riski en aza indirmiş oluruz… “Tedbir bizden taktir Allah’tan” sözüne asıl o zaman uymuş oluruz!…

Başta kendimiz olmak üzere; aile, bina, mahalle, ilçe, il , bölge, ülke derken tüm dünyaya yayılmasına vesile oluruz…
Sadece ve sadece bir kişinin bile bakış açısının değişmesine, hayatı sadece kaygı, huzursuzluk, acı çekilen yer gibi görmesinin önüne geçmiş olur, kaderin nerede başladığına şahitlik etmiş oluruz…

Yazdıklarımı önce kendimin içselleştirip uyguladığının ve/veya uygulayacağının sözünü kendime vererek ; “ben” den başlayıp “bütün”e yayılması niyetiyle yazılmıştır!

Sevgiyle
Mehtap Şamat
mehtapsamat@mmsturkey.com