Neler oluyor!

Yaşadıklarımız, tanık olduklarımız ve olmaya devam ettiklerimiz, bugün sizde nasıl duygulara gebe oldu? Dün, ya da ondan önceki gün değil, tam şu anda, nasıl duygular var? Otomatik yanıtlarınız varsa fark edin. Belki biraz durup, içinize dönmek isteyebilirsiniz. Soruya yanıt ararken duygusal anlar yaşayabilirsiniz, çok normal. Duygusal yüküm fazla olduğunda, bu soru gözlerimin dolmasına sebep olabiliyor bazen. Ya da ne hissettiğinizi bilmiyor olabilirsiniz ve bilmemenin egosuzluğunda kalmayı tercih edebilirsiniz. Sevdiğim bir haldir; “Şu anda ne hissettiğimi bilmiyorum ve bakıyorum.” Bakıyorum.

Bakıyorum zihnime ve kalbime. Kalbime ve zihnime gelenleri, oradan geçenleri, nispeten uzun kalanları inceliyorum. İnceliyorum ki, korkumu, kaygılarımı, mutsuzluklarımı, kaçışlarımı, dirençlerimi görebileyim. Önce kendimden başlıyorum incelemeye. Kalbimi ve zihnimi incelemeyi pratik ettikçe, sanki görü alanım genişliyor ve başkalarının da umut ve korkularını daha açık bir bakışla görüyorum. İşe kendimizle başlarsak, başkalarına daha iyi yardımcı olabiliriz. Bu sebeple önceliğimiz çok basit, kendi zihninizi ve kalbinizi incelemek.

Hatırlamak kolay, sürdürmek zor diyenleri anlarım ve şöyle yanıtlarım:

Zihnimizin nasıl çalıştığını izleme alışkanlığını mindfulness uygulamalarıyla kazanabilirsiniz, geliştirebilirsiniz. Bu uygulamalarda tepkilerimizi araştırırız. Tepki sadece olumsuz durumlarda verilmez. Olumlu durumlara da tepki gösteririz. Pratiklerde olumlu ve olumsuz tüm durumlara geliştirdiğimiz tepkileri araştırırız.

Ve araştırma şu soruyla başlar, ”şu anda neler oluyor”